AF16

Το διαμέρισμα βρίσκεται σε μία Αθηναϊκή μεταπολεμική πολυκατοικία της γειτονιάς των Εξαρχείων. Η ιδιομορφία και η περιπλοκότητα της κάτοψης αποτέλεσαν τα στοιχεία αφετηρίας του σχεδιασμού του χώρου. Το διαμέρισμα αναπτύσσεται γύρω από το κλιμακοστάσιο που τοποθετείται στον πυρήνα της πολυκατοικίας. Η κεντρική ιδέα σχεδιασμού βασίστηκε στη σύνθεση των χώρων με κεντρικό άξονα το κλιμακοστάσιο και την ανάπτυξη των δωματίων περιμετρικά αυτού (καθιστικό, υπνοδωμάτιο, λουτρό, wc, κουζίνα και τραπεζαρία). Ανάγκη και επιθυμία του ενοίκου ήταν η ριζική ανακαίνιση του διαμερίσματος και η διαμόρφωση μιας νέας ταυτότητας χώρου.
Βασιζόμενοι αποκλειστικά στο κέλυφος του κτιρίου δημιουργήθηκαν ανοιχτοί, ενιαίοι χώροι με έντονο το στοιχείο διαπερατότητας φωτός και αέρα, ενώ ταυτόχρονα διατηρήθηκε η εσωστρέφεια του. Η βασική όψη του διαμερίσματος αντικρίζει ανοιχτό δρόμο, όπου υπάρχουν και τα βασικά ανοίγματα, ενώ η δευτερεύουσα εκτονώνεται σε ακάλυπτο χώρο. Προς τον ανοιχτό δρόμο και τη βεράντα τοποθετήθηκαν το καθιστικό και η τραπεζαρία, ενώ στην πίσω όψη εκτός της κουζίνας, βρίσκονται οι χώροι με ανάγκη ιδιωτικότητας, όπως το υπνοδωμάτιο, η γκαρνταρόμπα και οι χώροι υγιεινής. Περιμετρικά του κλιμακοστασίου ξεδιπλώνεται ο βασικός διάδρομος του διαμερίσματος, ο οποίος σε εισάγει διαδοχικά σε κάθε έναν από τους αναφερόμενους χώρους.
Τα υλικά που υπηρέτησαν αυτή την ιδέα ήταν κυρίως το γυαλί και το ξύλο σε κατακόρυφες και οριζόντιες επιφάνειες της οικίας. Επιχειρήθηκε να γίνει ο συνδυασμός των συγκεκριμένων υλικών, με στόχο την απόδοση ενός πιο ρετρό ύφους μέσω μιας σύγχρονης προσέγγισης. Χωρίς να αλλοιωθούν οι γήινες αποχρώσεις των φυσικών υλικών, χρησιμοποιήθηκαν ως εργαλεία διακόσμησης του λευκού καμβά του εσωτερικού χώρου. Με αυτή την τεχνική το φως και το χρώμα διαχέονται στο διαμέρισμα δημιουργώντας μια αρμονική αντίθεση με το πυκνό αστικό τοπίο.